Audycja Polskiego Radia z 1999 roku, prowadzona przez Andrzeja Sowę. O roli Niemcewicza w naszych dziejach dyskutują dr Jan Sałkowski i dr Krzysztof Bauer.

"Na historycznej wokandzie" to cykl radiowych audycji poświęconych znanym i wpływowym postaciom historycznym. Goście w studio, cenieni historycy, wcielają się w oskarżyciela i obrońcę, by dokonać osądu działań wybranej postaci ze współczesnej perspektywy.
 

Na ilustracji fragment portretu Juliana Ursyna Niemcewicza namalowanego przez AAntoniego Brodowskiego. 

Julian Ursyn Niemcewicz (1757–1841) – działacz polityczny, pamiętnikarz, pisarz; pochodzący ze średniozamożnej szlachty wychowanek Szkoły Rycerskiej. Przed długie lata pełnił funkcję sekretarza Andrzeja Kazimierza Czartoryskiego, był uczestnikiem Sejmu Wielkiego oraz współredaktorem „Gazety Narodowej i Obcej”, bardzo poczytnego tytułu, stanowiącego tubę społecznych i politycznych reform. Sekretarz Tadeusza Kościuszki, w trakcie insurekcji kościuszkowskiej brał udział w bitwie pod Maciejowicami (1794). W latach 1797–1807 przebywał w Stanach Zjednoczonych. Następnie w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim pełnił m.in. funkcję wizytatora szkół i pierwszego prezesa Dyrekcji Teatru Narodowego. Po wybuchu powstania listopadowego wszedł do Rządu Narodowego. Od 1833 roku mieszkał we Francji. Podczas swojej kariery był ponadto m.in. członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu oraz prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Twórca licznych bajek politycznych, poematów, utworów dramatycznych, przekładów, a przede wszystkim autor pierwszej polskiej komedii politycznej – Powrót posła (1791), popularnych Śpiewów historycznych (1816), wielu prac z dziedziny historii i Pamiętników czasów moich (wyd. 1848).